Zaterdagavond sliep Lieven in het bedje van Isa, terwijl wij beneden allemaal lekker aan tafel zaten. Toen ik eventjes ging kijken bij hem, kwam ik puur toevallig binnen op het moment dat hij moest overgeven. Hij lag op zijn buikje en ik kon hem gelijk optillen. We gingen daarna maar naar huis met hem. Thuis moest hij nog drie keer spugen (zielig!) en hij had een beetje verhoging. We hebben de huisartsenpost nog even gebeld, om te vragen of we misschien even langs moesten komen met hem. Dat was gelukkig nog niet nodig. Zondag en maandag was hij nog niet helemaal zichzelf. Hij was bijna voortdurend aan het 'mekkeren', een beetje klagend aan het huilen. Verder dronk hij minder vaak en minder veel dan gewoonlijk. Vandaag lijkt het gelukkig weer achter de rug te zijn, hoewel we dat eerder ook al een paar keer dachten.
Misschien heeft hij iets verkeerds gegeten of misschien heeft hij een virusje óf misschien krijgt hij wel tandjes; dan schijnt dit ook te gebeuren.
In ieder geval hebben we deze 'eerste keer' ook meegemaakt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten