Vrolijk ventje

Lieven gaat steeds meer 'kletsen'. Van die echte babygeluidjes. Erg schattig natuurlijk! En hij gaat ook steeds beter kijken. Als ik het fototoestel pak, kijkt hij 9 van de 10 keer recht in de camera. Nu heb ik een filmpje gemaakt toen hij gisteren ook weer zo aan het kletsen was. Ik hield de camera expres naast me en niet voor me, zodat hij mij nog goed kon zien. Op het filmpje zie je hem nu heel de tijd heen en weer kijken: van z'n mama naar het toestel en weer terug. Het kletsen schoot er toen wel wat bij in... Maar zodra ik m'n camera weg deed...

Maar hier het bewijs dat hij wel degelijk een kletsmajoor aan het worden is:

Wel een wat donkerder filmpje, maar met erg schattige geluidjes toch!?

We hebben zoveel plezier van ons mannetje!

Ons stralende lachebekje. In de maxi cosi klaar om naar de tennis te gaan. Nog niet zo lang geleden was de maxi cosi nog véél te groot voor hem, zelfs met de 'verkleiner' erin. Nu wordt het hoog tijd dat we die verkleiner eruit halen, want zijn hoofdje zit al bijna klem!



Dit shirtje heb ik via internet laten maken en hij had het gisteren voor het eerst aan. We zijn daarna naar Waterlandkerkje gegaan omdat oma daar exposeerde in het kerkje. Hij kreeg daar een prachtig cadeau: oma heeft een schilderij gemaakt, speciaal voor Lieven. Een tak van de blauwe regen, net zoiets als ze vorig jaar toevallig met de titel "lente" had gemaakt, vlak voor de geboorte van Lente. Lievens andere oma is ook mee geweest! In de auto konden ze naast elkaar zitten. Leuk voor oma, maar Lieven lag al snel lekker te pitten natuurlijk.

En hier, vorige week, heel vrolijk spelend in de box. Het speelkleed waar hij op ligt was een cadeau van de kinderen uit Remi's klas. Zo is de box wel heel leuk!

Inentingen / GROTE lach / filmpje

Maandag heeft Lieven zijn eerste inentingen gekregen. Uiteraard was het voor ons een stuk spannender dan voor hem! Bij de eerste prik gaf hij geen kik. Oef! Goed begin! Bij de tweede zette hij het na een seconde of twee wel enorm op een krijsen, maar ik mocht hem gelukkig gelijk oppakken om hem te troosten. Het was dan ook heel snel weer over. Hij heeft er daarna geen last meer van gehad. Wel heeft hij heel erg veel geslapen (eigenlijk tot woensdagochtend bijna alleen maar) en had hij wat minder trek. Maar nu is het donderdag en is hij weer helemaal zichzelf.


Gisteren wilde ik met Lieven naar de tennis. Omdat ik even m'n handen vrij wilde hebben om zijn tas in te pakken, zette ik hem even op de bank. Toen kreeg ik déze blik! Zo kwam ik natuurlijk nog niet toe aan het inpakken van een tas...!!!
Het gave Elvisshirtje kreeg hij trouwens bij z'n geboorte van zijn oom Ivo en tante Elvira.

Vandaag is het lekker warm. We spelen dus in de tuin. Het nieuwe wippertje is erg leuk (voor een minuut of vijf, daarna wordt het te vermoeiend, al die kleuren en bewegingen voor z'n gezicht). Omdat hij zich steeds beter kan focussen, kan hij al aardig tegen het speelgoed aan slaan.